(Связано)
Маснавии Маънави-1
Мавлоно Ҷалолуддин Муҳаммади Балхӣ
саҳ. 72 - 144
МУНДАРИҶА :
саҳ. 72 : Танзу инкор кардани подшоҳи ҷуҳуд ва қабул нокардани насиҳати хосони хеш
саҳ. 73 : Баёни таваккул ва тарки ҷаҳд гуфтани нахҷирон ба шер
саҳ. 74 : ҷавоб гуфтани шер нахҷиронро ва фоидаи ҷаҳд гуфтан
саҳ. 75 : Тарҷеҳ ниҳодани нахҷирон таваккулро ба иҷтиҳод
саҳ. 77 : Боз тарҷеҳ ниҳодани нахҷирон таваккулро бар ҷаҳд
саҳ. 78 : Боз тарҷеҳ ниҳодани шер ҷаҳдро бар таваккул ва фавоиди ҷаҳдро баён кардан
саҳ. 79 : Муқаррар шудани тарҷеҳи ҷаҳд бар таваккул
саҳ. 80 : Инкор кардани нахҷирон бар харгӯш дар таъхири рафтан бари шер
саҳ. 82 : Зикри дониши харгӯш ва баёни фазилату манофеъи
саҳ. 83 : Манъ кардани харгӯш он рози эшонро
саҳ. 85 : Зиёфати таъвили ракики магас
саҳ. 86 : Тӯлидани шер аз дер омадани харгӯш
саҳ. 87 : ҳам дар баёни макри харгӯш
саҳ. 89 : Расидани харгӯш ба шер
саҳ. 91 : ҷавоб гуфтани шер харгӯшро ва равон шудан бо ӯ
саҳ. 92 : қиссаи ҳудҳуд ва Сулаймон, алайҳиссалом, дар баёни он ки чун қазо ояд чашмҳои равшан баста шавад
саҳ. 93 : Таънаи зоғ дар даъвои ҳудҳуд
саҳ. 94 : ҷавоб гуфтани ҳудҳуд таънаи зоғро
саҳ. 96 : По вопас кашидани харгӯш аз шер чун наздики чоҳ расид
саҳ. 98 : Пурсидани шер аз сабаби пой вопас кашидани харгӯш
саҳ. 100 : Мужда бурдани харгӯш сӯйи нахҷирон, ки шер дар чоҳ
саҳ. 101 : ҷамъ шудани нахҷирон гирди харгӯш ва сано гуфтан
саҳ. 102 : Панд додани харгӯш нахҷиронро, ки бад-ин шод
саҳ. 103 : Омадани расули Рум то амирулмуъминин Умар, разияллоҳу анҳу ва дидани ӯ каромоти Умарро, разияллоҳу
саҳ. 105 : Ёфтани расули Рум амирулмуъминин Умарро, разияллоҳу анҳу, хуфта ба зери
саҳ. 106 : Суол кардани расули Рум аз амирулмуъминин Умар, разияллоҳу
саҳ. 108 : Изофат кардани Одам он заллатро ба хештан, ки «раббано заламно» ва изофат кардани Иблис гуноҳи худро ба Худои таъоло, ки «бимо
саҳ. 110 : Тафсири «Ва ҳува маъакум айнамо
саҳ. 111 : Дар маънии он ки «ман арода ан яҷлиса маъаллоҳи фалияҷлис маъа аҳли-т-
саҳ. 112 : қиссаи бозаргон, ки тӯтии маҳбуси ӯ ӯро пайғом дод ба тӯтиёни ҳиндустон ҳангоми рафтан ба
саҳ. 114 : Сифати аҷниҳаи туюри уқули
саҳ. 115 : Дидани Хоҷа тӯтиёни ҳиндустонро дар дашт ва пайғом расонидан аз он
саҳ. 116 : Тафсири қавли Фаридуддини Аттор, қаддасаллоҳу
саҳ. 118 : Бозгуфтани бозаргон бо тӯтӣ он чӣ дид аз тӯтиёни
саҳ. 121 : Шунидани он тӯтӣ, ҳаракати он тӯтиён ва мурдани он тӯтӣ дар қафас ва навҳаи хоҷа бар
саҳ. 124 : Тафсири қавли
саҳ. 125 : Дар маънии қавлаҳу алайҳиссалом: «инна саъдан лағайурун ва ано ағйару мин саъдин валлоҳу ағйиру минни ва мин ғайратиҳи ҳаррама-л-фавоҳиша, мо заҳара минҳо ва мо
саҳ. 127 : Руҷӯъ ба ҳикояти хоҷаи
саҳ. 128 : Бурун андохтани марди тоҷир тӯтиро аз қафас ва паридани
саҳ. 129 : Видоъ кардани тӯтӣ хоҷаро ва
саҳ. 130 : Мазаррати таъзими халқ ва ангуштнамой
саҳ. 131 : Тафсири «Мошоаллоҳу
саҳ. 133 : Достони пири чангӣ, ки дар аҳди Умар, разияллоҳу анҳу, баҳри Худо рӯзи бенавоӣ чанг зад миёни
саҳ. 135 : Дар баёни ин ҳадис, ки «инна лираббикум фӣ айёми даҳрикум нафаҳотун, ало фатаърразу
саҳ. 139 : қиссаи суол кардани Ойиша, разияллоҳу анҳу, аз Мустафо, саллаллоҳу алайҳи ва саллам, ки имрӯз борон борид, чун ту сӯйи гӯристон рафтӣ, ҷомаҳои ту чун тар нест
саҳ. 140 : Тафсири байти ҳаким разийаллоҳу
саҳ. 141 : Дар маънии ин ҳадис, ки «иғтаниму барда-р-рабеъи
саҳ. 142 : Пурсидани Сиддиқа, разияллоҳу анҳо, аз Мустафо, саллаллоҳу алайҳи ва саллам, ки сирри борони имрӯзина чӣ буд
саҳ. 144 : Дар хоб гуфтани ҳотиф мар Умарро, разияллоҳу анҳу, ки чандин зар аз байтулмуол ба он мард деҳ, ки дар гӯристон